In 2013 stortte een acht verdiepingen tellend gebouw in, het Rana Plaza in Bangladesh. Bij deze ramp overleden 1134 mensen en raakten er nog meer gewond. Het was al bekend dat het gebouw niet meer veilig was en toch moesten de werknemers van de kledingfabrieken in het gebouw naar hun werk die dag. Na deze ramp besefte de wereld en de overheid in Bangladesh dat er iets moest veranderen met de veiligheid in de gebouwen, de hoogte van het minimumloon en andere kwesties die speelden in veel kledingfabrieken. In Nederland was er in de negentiende eeuw een soortgelijke situatie: slechte werkomstandigheden, lange werkdagen en kinderarbeid. Uiteindelijk is de situatie in Nederland verbeterd, maar dat heeft wel een lange tijd geduurd.
In dit blog wordt gezocht naar overeenkomsten en verschillen tussen de situatie in Bangladesh de afgelopen twintig jaar en de situatie in Nederlandse fabrieken in de negentiende en twintigste eeuw. Er wordt gekeken naar lonen, werktijden, veiligheid van fabrieken en kinderarbeid.